Tien dagen na Hemelvaartsdag, en dus vijftig dagen vanaf Pasen, herdenken christenen hoe de discipelen van Jezus de Heilige Geest ontvingen. Er verschenen vlammen boven hun hoofden en ze konden nu zieken genezen in naam van Jezus en Gods boodschap in andere talen verspreiden. Tevens wordt de geboorte van de (katholieke) kerk herdacht. In tegenstelling tot Kerstmis en Pasen kent Pinksteren tegenwoordig geen wereldse uiterlijkheden meer. Pinksteren wortelt in het joodse Wekenfeest. Oorspronkelijk was het een dankfeest voor de binnengehaalde oogst.  In de 2de eeuw na Christus kwam de nadruk te liggen op het herdenken van het verbond tussen God en Israël, de gebeurtenis bij de Sinai, toen God aan Mozes de wet gaf.  De christenen namen deze feestdag over om de nederdaling van de Heilige Geest over de apostelen te gedenken. De christenen zagen een parallel: met Pinksteren is het de Geest van Christus die de nieuwe wet geeft en die de christenen (uit joden- en heidendom) verenigt tot een nieuw volk van God. Omdat het joodse Wekenfeest – als men de eerste en de laatste dag van een periode meetelt – de vijftigste dag was, noemde men het in het Grieks ook Pentekostè, wat ‘vijftig’ betekent. Het woord Pinksteren is hiervan afgeleid.

Sjavoeot (Wekenfeest) begint officieel de voorgaande avond bij zonsondergang. Sjawoe’ot betekent “weken” en wordt daarom ook wel het Wekenfeest genoemd. Zeven weken na Pesach, de uittocht uit Egypte, werd aan de joden hun heilige geschriften geopenbaard, de Tora. Het feest herinnert aan deze ingrijpende gebeurtenis bij de berg Sinaï. In de met bloemen versierde synagoge wordt het boek Ruth  gelezen, om het karakter van oogstfeest, wat Sjavoeot van oudsher ook heeft, te benadrukken.

Op de 1ste dag van de tiende maand, viert men het Suikerfeest (Id-al-Fitr) het feest van het breken van de vasten; het einde van de Ramadan. Het exacte begin is afhankelijk van het verschijnen van de sikkel van de nieuwe maan. De hier gegeven datum is de datum van de volle dag. Het Suikerfeest begint op de dag ervoor bij zonsondergang. Het Suikerfeest, ook wel het kleine feest (Turks: Şeker Bayramı), is de uitbundigste gebeurtenis in het islamitisch jaar. Na dertig dagen overdag niet gegeten, gedronken, gerookt of gevreeën te hebben wordt de traditionele vastenmaand afgesloten.

Op de laatste dag van de vastenmaand Ramadan gaat vrijwel iedere moslim op de wereld naar een moskee voor het uitspreken van het feestgebed. Na het gebed omhelst men elkaar en kan het feest beginnen. Kinderen kussen de hand van hun ouders en brengen die naar hun voorhoofd. Het feest duurt vaak meerdere dagen, want er wordt aan veel mensen gedacht c.q. een bezoek gebracht; buren, familie, vrienden, arme mensen en ook de dode mensen worden niet vergeten. Er wordt wel gezegd dat het motto van dit feest ‘zoet eten, zoet praten’ is. Deze dag is dan ook de gelegenheid om ruzie of conflicten van de afgelopen tijd uit of goed te praten. Er mag weer overdag gegeten worden en dat wordt dan ook overvloedig gedaan.

Veertig dagen na zijn opstanding is Jezus volgens het christelijk geloof naar de hemel opgestegen, naar God de Vader. Deze gebeurtenis wordt op Hemelvaartsdag herdacht.

Jom Jeroesjalaiem is de meest recente Joodse feestdag. Het is de herdenking van de inneming van de oude stad Jeruzalem (7 juni 1967). Jaarlijks op de 28ste dag van de maand ljar; valt 28 ljar op vrijdag of sjabbat dan wordt de viering verplaatst naar de daaraan voorafgaande donderdag. Nadat Israël in 1948 onafhankelijk was geworden, werd de jonge staat aangevallen door omringende landen. Jordanië veroverde het oostelijk deel van Jeruzalem dat het tot 1967 bezette. Pas in juni 1967 (de Zesdaagse Oorlog) verkreeg Israël de zeggenschap over de Oude Stad van Jeruzalem, de Westelijke Tempelmuur en de Tempelberg. Sindsdien wordt op 28 ljar de hereniging van Jeruzalem “Jom Jeroesjalaiem” gevierd.

Dit is de 27ste en allerheiligste nacht van de islamitische vastenmaand Ramadan. Ook wel genoemd ‘de waardevolle nacht’ of ‘nacht van de goddelijke beschikking’, soms ook vertaald als ‘nacht van goddelijke maat der dingen’. In deze nacht bracht de engel Jibrail de eerste openbaring van de heilige koran (het heilige boek van de moslims) over aan de profeet Mohammed.

Lag Ba’omer valt ieder jaar op 18 ljar (meestal in mei) dat samenvalt met dag 33 van de “omer”telling. De tijd tussen Pesach en Sjawoeot is een rouwperiode in het jodendom: de “omer”tijd. Gedurende 33 dagen van de omertijd wordt niet getrouwd, worden geen feesten gegeven en gaat men niet naar de kapper. In deze periode zijn door de eeuwen heen veel joden slachtoffer geworden van vervolgingen. Ook zijn er tijden geweest waarin er met name ellende is ontstaan door onderlinge verdeeldheid van de joden. Er zijn niet veel gebruiken aan de dag verbonden. In Israël worden vaak vuren gestookt en is het een dag waarop (weer) veel huwelijken gesloten worden.

Het boeddhistische vollemaansfeest; in mei werd Heer Boeddha tijdens volle maan geboren. Hij heeft verlichting bereikt. Daardoor ontstond het Wesakfeest. Het is een dag van gedeeltelijk vasten en het doen van goede werken. Lekenvolgelingen eten vaak niet tussen 12 uur ’s middags en de volgende ochtend 6 uur; zoals monniken en nonnen elke dag doen. Wesak is een algemeen feest voor de Theravada-boeddhisten (uit een bepaalde “school”). Het is voor deze boeddhisten eigenlijk de meest blije en belangrijkste dag van het jaar, vanwege de Verlichting van de Boeddha. Ze versieren hun Boeddha beelden met lichtjes en kaarsen of lopen er met lampjes omheen. Het huis wordt schoongemaakt en versierd met bloemen (o.a. lotusbloemen). Men stuurt elkaar kaarten en geeft eten aan de monniken.

De paasperiode begint 40 dagen voor Pasen met Aswoensdag. Het uitgangspunt voor het begin van deze periode is voor de westerse christenheid de paaszondag, die valt op de eerste zondag na de volle maan na het begin van de lente (21 maart). Dit is de reden dat Pasen elk jaar op een andere datum valt. De veertigdagentijd, de voorbereidingstijd voor Pasen, is voor veel christenen een periode van versobering, vasten en bezinning. Pasen is het belangrijkste feest van de christelijke traditie. De kerkdiensten kennen in alle stromingen een grote uitbundigheid. Christenen herdenken met Pasen de herrijzenis van Jezus uit het graf op de derde dag na zijn kruisiging. Pasen was vroeger ook een seizoensgebonden landbouwfeest. Het markeerde het begin van de lente en het einde van een tijd van schaarste, die heerste als de voorraden van de winter opraakten. Veel paasgebruiken zijn afgeleid van dit niet-christelijke lentefeest, zoals het rapen van eieren. Later dienden de eieren voor de katholieken ook om na de 40-daagse vastenperiode weer op krachten te komen.

De paasperiode begint 40 dagen voor Pasen met Aswoensdag. Het uitgangspunt voor het begin van deze periode is voor de westerse christenheid de paaszondag, die valt op de eerste zondag na de volle maan na het begin van de lente (21 maart). Dit is de reden dat Pasen elk jaar op een andere datum valt. De veertigdagentijd, de voorbereidingstijd voor Pasen, is voor veel christenen een periode van versobering, vasten en bezinning. Pasen is het belangrijkste feest van de christelijke traditie. De kerkdiensten kennen in alle stromingen een grote uitbundigheid. Christenen herdenken met Pasen de herrijzenis van Jezus uit het graf op de derde dag na zijn kruisiging. Pasen was vroeger ook een seizoensgebonden landbouwfeest. Het markeerde het begin van de lente en het einde van een tijd van schaarste, die heerste als de voorraden van de winter opraakten. Veel paasgebruiken zijn afgeleid van dit niet-christelijke lentefeest, zoals het rapen van eieren. Later dienden de eieren voor de katholieken ook om na de 40-daagse vastenperiode weer op krachten te komen.